Behoedzaam
was ik altijd al
maar nu
word het versterkt
Waar maakte ik me eigenlijk
altijd druk om?
Hopelijk
kan ik mijn behoedzaamheid
en angst
wat laten varen
Straks als alles voorbij is…
of nu al
want ik verlang
zo naar ontspanning…
Geen hand
Maar een buiging
Geef ik jou
Namaste
Of een ouderwetse reverence
Ik buig voor jou
Van mens
Tot mens
Uit respect voor wie je bent
Een kaarsje
Voor de nood die je ervaarde
Voor de weg die je niet vond
Voor de onmacht die ik voel
Voor je geliefde die je achterlaat
Voor een weg
Voor hen
Zonder jou
De sneeuw
En de zon
Maken alles lichter
Laten we spelen
En lachen,
En hopen dat de lente snel komt…
Breaking
Gebroken
Verdeeld
Hoe vinden we de
Verbinding weer?
Zelfs op je vrije dag
Even willen weten
hoe het met de ander gaat
Je wist het wel
Maar nu nog duidelijker
Je bent verbonden
En deze tijd
Maakt dat duidelijker dan ooit
Lieve pap,
Even dichtbij,
Ik weet dat je dat wil,
En ik wil het ook,
dolgraag,
Maar nu even niet,
Ik ben voorzichtig,
Al acht maanden nu…
Even niet dichtbij
Houden we het nog vol?
Hopelijk ben je er straks nog
En kunnen we weer heel vaak
Even dichtbij
Begin het te missen
Te voelen
Gezellig met zn allen om
de tafel
Niet nadenken of je te dichtbij
komt,
Zomaar even
een arm om je heen,
hand op je schouder,
Of de verassing van
een ontmoeting
met een onbekende
Zomaar even
dichtbij…
Verplicht vroeg eruit
Op een vrije dag
Maar oh wat hou ik
Van de ochtendstilte
Niets is nog begonnen
Elk klein geluid valt op
Niets moet
Alles is nog open..
Heerlijk dat punt
Voor het begin
Hollandse zomer
Anders dan anders
Met wat angst
en minder vrij voelen,
Maar toch wel mooi
Mooie luchten,
Strand, bos
En lieve mensen
Op afstand
En mijn liefste
Dichtbij
