21,5 jaar samen,

zo vertrouwd

en toch ook

nog

steeds

nieuwe dingen

ontdekken

Ik hoop dat ik

nog heel lang

nieuwe dingen

aan en

met jou mag ontdekken…

Ik hoop

dat ik de mens

mag blijven zien.

Zoals bij u,

steeds verder

in vergetelheid,

samen kijken naar wie u was

En dat u dan zegt:

‘Dit is mooi,

dit zouden mijn kinderen moeten horen.’

Samen kijken naar wie u nu bent

En soms

gewoon samen zijn

van mens tot mens.

Ik hoop

dat ik de mens

mag blijven zien.

Kaal, grijs en leeg

en

licht, fris en ruim,

de eerste maanden van het nieuwe jaar

Verwachtingsloos wachten

op wat komt….

Terug naar mijn fundamenten

Dat het leven niets is

en alles tegelijk

Dat ik het niet weet

Dat het leven onzeker is

En dat het moeilijk is

en oh zo mooi tegelijkertijd.

Gewoon

zitten in het gras,

en de tijd vergeten.

Er is altijd wel een:

Kom we gaan

of

iets dat gedaan moet worden

of

een onrust…

Maar nu,

Kom:

kom ik blijf nog even….

Soms is mijn werk

zoals de nar,

In de brief van de Koning

van Tonke Dragt,

Een vreemde

die er wel bij hoort

die er altijd is

Je meeneemt naar de tuin

en ook zonder iets te zeggen

naast je zit,

die luistert

die een sprookje vertelt,

waarvan je niet meteen begrijpt

waarom en waarvoor

maar dat je je door deze gekkigheid,

door even het anders dan anders

je je opeens ook anders voelt

De natuur:

wreed en mooi

tegelijkertijd.

Zoals een spin

zijn prooi vangt

tragisch, wreed

en fascinerend,

mooi.

Misschien ook

zoals het leven:

wreed en mooi

tegelijkertijd…

De bergen,

Met elk lichtval

Lijken ze anders

Het maakt me nietig

Het leven gaat voorbij

Gaat door

De bergen blijven:

Zijn.

Compliment:

Van iemand waar ik wekelijks kom

voor een gesprek, voor contact,

soms lang, soms kort:

‘Als jij er bent hoeft er even niets,

met jou hoef ik alleen maar te zitten,

niets hoeft,

en dat geeft ontspanning

en ruimte.’

Al tien jaar

mag ik me moeder noemen

Wat betekent het, om moeder te zijn?

Moeder, tussen al die andere moeders

Op de wereld

In het verleden

Om me heen

Ook zonder moeder te zijn

Je geeft iets door

Soms met eigen gebroken vleugels

En met gestuntel

Maar hopelijk

Geef ik iets

van liefde en verwondering

En er zijn

Er mogen zijn…